De grondlegger van de osteopathie is dr. Andrew Taylor Still (1828-1917), een Amerikaanse arts. Hij combineerde zijn medische kennis met eigen nieuwe inzichten. Dr. Still kwam tot inzicht dat alle lichaamsweefsels een zekere mate van beweeglijkheid behoren te vertonen en dat verlies van deze beweeglijkheid een nadelige invloed heeft op de gezondheid. Hij ontwikkelde een manier om met zijn handen weefsels met verminderde beweeglijkheid in het lichaam te kunnen opsporen. Met specifieke handelingen herstelde hij die beweeglijkheid, om zo een genezend effect op het lichaam uit te oefenen.

In 1892 stichtte hij “The American School of Osteopathy”. Sindsdien heeft de osteopathie zich verder ontwikkeld. Inmiddels is osteopathie in de VS, Engeland, Frankrijk en Zwitserland een erkende vorm van geneeskunde geworden en valt binnen de reguliere Geneeskunde.

In Nederland vestigden zich in 1985 pas de eerste osteopaten en is daarmee nog een jonge vorm van Geneeskunde. Maar ook hier groeit de bekendheid. Ondertussen zijn er in Nederland ca. 900 osteopaten gevestigd.

In 1987 is de Nederlandse vereniging voor Osteopathie (NVO) opgericht, gevolgd door het Nederlands Register voor Osteopathie (NRO).